Het dragen van een verlovingsring aan de ringvinger is noodzakelijk. Wanneer dit feit op een hand, zal afhankelijk zijn van de conventionele traditie. Dus, bijvoorbeeld, de Slavische volkeren, evenals de inwoners van Griekenland, Spanje, Colombia, Noorwegen, India dragen aan de rechterhand. Terwijl in veel westerse culturen, bijvoorbeeld in de Amerikaanse bevolking, Italië en Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Zweden besloten om deze ring aan zijn linkerhand te dragen. Op dezelfde hand dragen verlovingsringen en Japans. Er zijn ook landen waar de keuze van de hand is afhankelijk van de godsdienst of de regio waar u woont. Opmerkelijke voorbeelden van deze - België en Nederland.
Op de dag van de bruiloft verlovingsring wordt verwijderd, en de verlovingsring neemt zijn plaats. Het lot van de ring kan verschillen. Ongetwijfeld moeten leven houden. Echter, in sommige families, wordt het een erfstuk dat wordt doorgegeven van generatie op generatie. In dit geval, als je zoon zal bieden aan een huwelijksband van zijn geliefde te sluiten, kan hij haar een ring die u heeft over de betrokkenheid van haar man te geven.
Veel vrouwen blijven een verlovingsring en na de bruiloft te dragen. Sommigen dragen op de ringvinger van zijn linkerhand. Anderen, echter, indien het in harmonie is met de trouwring - draag ze op dezelfde vinger. Een interessante variant kan zijn dubbele ringen die alleen samen kunnen worden gedragen of vast te maken.
Het is ook vermeldenswaard dat na de betrokkenheid bij de bruid en bruidegom hebben nog tijd om na te denken over de vraag of ze echt willen hun hele leven samen te leven. En als om wat voor reden dan ook de bruid verandert haar gedachten over haar huwelijk, dan is volgens de regels van de etiquette, samen met zijn "nee" is het noodzakelijk om terug te keren naar de bruidegom en verlovingsring.