Inderdaad, een parabel - een geweldige optie voor een huwelijksfeest. Spreuken zijn zeer interessant, ze levendig memorabele personages bevatten, hun verhaal vangt en veroorzaakt veel gevoelens. Tegelijkertijd helpt het paar te begrijpen de gelijkenis van de wijze raad. Vooral populair tijdens de gelijkenis van het bruiloftsmaal. Hief zijn glas, gasten vertellen een gelijkenis, die eindigt zijn interessante toast.
Elk volk heeft zijn eigen bruiloft gelijkenissen dat hun religieuze overtuigingen weerspiegelen, met name hun historische weg, vooruitzichten en mentaliteit. Dus, oosterse gelijkenis meer allegorische, en ze kunnen niet begrijpen elke Europeaan. Europese dezelfde gelijkenis oosterlingen lijken te oppervlakkig en recht. Maar de bruiloft gelijkenis altijd mooi en romantisch, omdat ze benadrukken het belang van de liefde, en er is geen mooier gevoel.
Een van de meest populaire bruiloft gelijkenissen geluiden. Een lange tijd geleden, aan het begin van de beschaving, op een prachtig eiland in de oceaan leefde gevoelens. Ze leefden goed, maar zodra het water in de oceaan begon te stijgen, en het eiland was op de rand van overstromingen. Hou anderen geholpen te ontsnappen gevoelens, en dat is alles wat de zintuigen, met uitzondering van de Liefde, al zittend in de boot en waren klaar om te gaan op zoek naar een nieuwe woning. Liefde besefte plotseling dat ook zij, het is tijd om te monteren, maar laten we de boten niet meer. Hou dan gevraagd om naar de boot naar de Pride, maar ze had haar niet naar hem, uit angst dat bederven Love Boat decoratie. Liefde vroeg om een bord om verdrietig te zijn, maar het is niet beschut liefde, ze hield van om alleen te zijn. Liefde begon om vreugde te bellen, maar ze vrolijk praatte met andere gevoelens en heeft de oproep van de Liefde niet horen. Hou hopeloos zuchtte en dacht dat is haar niet al gered, en weende bitter, maar toen iemand haar riep. Liefde draaide zich om en zag een onbekende gevoel op de boot, hij stak de hand der Liefde en glimlachte hartelijk.
Liefde stapte naar de kant van de boot en zwom weg van de verdrinkingsdood eiland. Ze was bang om te vragen wat was haar redder, en zei niets. Haar metgezel, ook, was stil, op zoek naar haar goede diepe ogen. Hij nam de Liefde op een prachtig eiland, dat is uitgegroeid tot haar nieuwe huis, en wenste haar veel succes en vertrok. Alleen dan Liefde vond haar stem en vroeg wie stond naast de Wijsheid, die haar redder was. Het was tijd, zei rustig Wijsheid. Alleen de tijd kent het belang van de liefde.