Mendy (in het Hindi "henna") - de kunst van lichaamsversiering henna patronen geassocieerd met huwelijksceremonies, werd ongeveer 5000 jaar geleden geboren in het oude Egypte. Niet alleen vrouwen, maar ook mannen van het Oosten en Centraal-Azië gebruikt henna om het lichaam te versieren, de vorming van vele tradities van het gebruik voor het kleuren van haar, nagels, huid, tekening complexe patronen van plantaardige of abstracte karakter.
Door heeft de XII eeuw mehndi langzamerhand niet alleen versiering van het lichaam, maar ook een symbool van het brengen van geluk en bescherming tegen storingen. In de Arabische volken, om onnauwkeurigheden bij haar echtgenoot vermijden en huwelijk beschermen, en tegenwoordig beoefend begraven in de grondverf over van het schilderen van de bride.
Het proces van het versieren van de bruid heilige patronen uitgevoerd oudere familieleden, vergezeld van gesprekken bedoeld om de vrouw geheimen van het getrouwde leven te wijden. Wijten aan het feit dat de moslimvrouw is verboden om te laten zien aan het publiek zijn lichaam patroon van henna wordt vooral toegepast in de handen en voeten, en terwijl bruiloft tattoo houdt viering blijft voor een tijdje het vrijmaken van de jonge vrouw van de huishoudelijke taken.
Oorspronkelijk mehndi beoefend alleen in rijke families, maar als gevolg van de brede beschikbaarheid van henna, aangepaste snel aangenomen en meer arme mensen, die hebben geleid tot het ontstaan van een verscheidenheid van verschillende recepten mengsels van henna en aromatische oliën, diversiteit en complexiteit van de patronen voor het schilderen.
Kleurpasta voor het aanbrengen mehndi verschilt, afhankelijk van het land. De inwoners van India en Centraal-Azië genoten puur natuurlijke henna poeder, en in Noord-Afrika, nadat ze toegevoegd aan de inkt pasta poeder houtskool, verf wordt meer donker, dicht bij de zwarte kleur.
Traditionele motieven varieert ook sterk per regio. In Noord-Afrika, beoefend zwaar gestileerde tekening met duidelijke contouren, werd het Midden-Oosten gedomineerd door bloemmotieven die typerend zijn voor de Arabische cultuur zijn. Bovendien is de complexiteit van het patroon was kenmerkend alleen voor speciale ceremonies. Op gewone dagen, gebruikte een eenvoudig patroon, bijvoorbeeld, de bedoeïenen vaak net gedoopt uw voeten en handen in henna, zonder gebruik van een decor.
In India, mehndi tempel danser ook voornamelijk uitgevoerd tijdens huwelijksceremonies. Schilderijen, voorstellende veelal religieuze motieven en symbolen van de vruchtbaarheid, is complex en groot in omvang, die de handpalm, onderarm, voet en knie.
In Indonesië waren populaire groente Indiase motieven, afgewisseld met volledig schaduwrijke vingertoppen, voeten en zijde van de handpalm. Onlangs heeft mehndi populair geworden in Europa, dankzij de vele bekende actrice en zangeres, versieren hun lichaam met henna patronen.